De toreando pass basis werkt alleen écht als je de juiste grips, heupafstand en timing combineert. Leer de beste handplaatsing, efficiënt voetwerk, gi en no-gi variaties, veelgemaakte fouten en solide afmaken met praktische drills die direct resultaat geven.
Veel BJJ-beoefenaars beseffen niet hoeveel kleine details de toreando pass bepalen. De basis lijkt simpel, maar zonder juiste grips, heupafstand en timing loop je vast in haken en frames. In dit stuk krijg je heldere aanwijzingen die direct toepasbaar zijn op de mat. Praktisch, technisch en getest in sparren. Wie controle neemt over shins en hoeken, passeert cleaner. Dat is de realiteit.
Toreando Pass Basis Helder Uitgelegd Met Grips, Voetwerk, Timing En Afmaken Voor Gi En No-Gi
Gripkeuzes En Handplaatsing
De klassieke dubbele broekspijpgrip bij de knieschijven blijft koning: duimen naar buiten, polsen neutraal, ellebogen tegen je ribben. Waarom die duimen naar buiten? Je voorkomt dat je polsen draaien als je partner trapt en je krijgt een stabiele hefboomlijn over de schenen. Denk aan je knokkellijn alsof die een rail vormt: recht, niet gebroken. In ons geval is dat de basis die je push-pull soepel maakt.
Alternatieven werken contextafhankelijk. Mouw-broekspijp geeft extra trek aan één kant; fijn als iemand actief frames zet met de arm. Kraag-broekspijp stuurt het bovenlichaam, vooral in gi als je de kraag naar beneden trekt en de kin richting borst dwingt. In no-gi pak ik enkels en schenen met vingertoppen als haken, net boven de enkels. Hou de handpalmen iets naar beneden gericht en de pinkmuis dichtbij de buitenkant van het scheenbeen — dat is wel handig om de lijn te controleren zonder te grijpen tot je onderarmen verzuren. Eerlijk gezegd zie ik meer fouten door te diep knijpen dan door te weinig grip.
Toreando Bullfighter Pass Uitleg
De essentie is push-pull, hoek wisselen en langs de knieën lopen. Trek één zijde licht naar je toe terwijl je de andere wegstuurt; je draait zo de heupas. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat veel mensen te veel trekken en te weinig sturen: je wilt de knieën als stuurwiel, niet als anker. Houd je heupen achter de knieën van je partner zodat triangles en guard recoveries geen kans krijgen. Als je de heupen voelt kantelen, laat je de buitenste hand “wegvegen” en stap je langs de vrije lijn. Korte, scherpe richtingswissels werken beter dan lange bochten, maar dat is weer een ander verhaal voor bij het voetwerk.
Toreando Pass Basis
- Controleer beide schenen dicht bij de knieën
- Houd posture recht, hoofd boven heupen
- Zijwaarts stappen, niet rechtdoor
- Schakelen van links naar rechts tot er ruimte ontstaat
- Afmaken met schouderdruk en underhook
Een detail dat vaak mist: bij het afmaken wil je met je dichtstbijzijnde schouder de borstlijn kruisen, niet de heup. Zo breek je zijn bovenlijf-rotatie. Underhook aan de near side, andere hand pakt heup of kraag voor verankering. In gi kun je een lichte kraagtrek richting je schouder combineren met een knie-staple. No-gi? Hou de heup vast en leg je ribben zwaar op zijn triceps. Zo simpel is het.
Toreando Pass Voor Beginners
Begin met lage intensiteit: zet eerst je grips, beweeg lateraal, pauzeer bij elke hoekwissel en check of je heupen nog achter de knieën zijn. Veiligheidsregels blijven leidend: ellebogen in, kin laag, heupafstand behouden. Ik weet niet hoe jij erover denkt, maar als ik het me goed herinner draaide alles voor mij toen ik 2-minuten rondes deed met alleen grip, lichte push-pull en zijwaartse stappen, zonder te mogen afmaken. Daarna pas de schouderdruk en underhook toevoegen.
Kleine tip voor de mat in Nederland: wissel gi/no-gi rondes in dezelfde sessie en pas alleen je handplaatsing aan. Zo leer je snel voelen waar je vingers “glijden” versus waar je ze echt moet verankeren. Meer over shuffle, T-step en timing komt zo; voor zover ik weet maakt dat het verschil tussen bijna passeren en echt passeren.
Toreando pass basis helder uitgelegd met grips, voetwerk, timing en afmaken voor gi en no-gi
Toreando pass voetwerk
De toreando leeft of sterft op je voeten. Ik gebruik twee patronen: de shuffle en de T-step. Bij de shuffle maak je eerst een kleine zijstap om de lijn van de benen te breken, dan schuif je de achterste voet bij richting zijn schouderlijn. Bij de T-step draait je voorste voet licht open, je achterste voet stapt haaks in, en je lichaam volgt in een bocht, niet rechtdoor. Heupen blijven achter de knieën, borst gericht op de schouder die je gaat passeren. Kruis je voeten niet als je partner explosief is; één sprong en je staat scheef.
Kleine details maken verschil: tenen iets naar buiten voor grip, knieën zacht, en je gewicht net genoeg naar voren dat je kunt versnellen, maar niet zó ver dat je valt als hij trekt. Als ik het me goed herinner zei mijn coach: “sta alsof je een sprint start, maar kijk zijwaarts.” Dat is wel handig als je moet switchen van links naar rechts zonder te haperen.
Timing en off-balancing
De beste momenten? Als je tegenstander zijn benen terugtrekt of zijn hakken de mat raken. Dán stuur je de knieën naar één kant en stap je langs de andere. Kleine tempo-variaties werken beter dan pure snelheid. Ik wissel ritme: mini-pauze, trek-duw, en dan pas de hoek langs. Waarom jagen op pure snelheid als je hem eerst uit balans kunt zetten?
Het punt is: je wil zijn heupen laten draaien zonder je eigen basis te verliezen. Een korte pull aan één scheen, een duw aan de andere, microstap buitenom, en je bent voorbij de lijn. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat de meeste guard recoveries komen omdat we te lang “voor” de benen blijven en niet resoluut naar de schouderlijn lopen.
Head position en afstand
- Hoofd boven je eigen heupen voor balans, niet over zijn knieën hangen.
- Armen lang genoeg om reach te houden, maar ellebogen licht ingedraaid.
- Geen gewicht op zijn enkels; je werkt met richtingdruk, niet met leunen.
In gi kun je je hoofd soms “parkeren” tegen zijn borst of schouder zodra je langs bent, in no-gi liever een stevige head post op de grond of ribbenkast. Hou de afstand zó dat je net buiten zijn heupzwaai blijft. Als je de hoek wint, verkort je pas de afstand om te afmaken.
FAQ Hoe voorkom ik counters tijdens de toreando pass
- Triangle en armbars: ellebogen in, heupen weg, niet over de benen buigen. Als hij een knie omhoog gooit, stap terug en heroriënteer, niet forceren.
- Collar drag: hoofd niet voorbij zijn knieën zonder eerst frames te breken. Check met je buitenhand de schouder/borst en kom pas dan diep.
- De la Riva hook: draai je duim naar buiten op de broek/enkellijn en stap je vrije voet rustig uit de haak vóór je langsloopt. Komt de hook terug? Reset kort, breek weer de hoek.
Afmaken verschilt net tussen gi en no-gi. In gi geef ik na de hoek vaak een crossface met kraagcontrole en schouderdruk richting side control. In no-gi kies ik meestal voor een underhook plus hoofd bij de kaaklijn om de heupen te klemmen. Klein detail: een mini-stap naar zijn heup vóór je chest-to-chest gaat geeft veel stabiliteit, echt waar. De ingangen en variaties – van open guard tot DLR – komen zo, maar dat is weer een ander verhaal.
Toreando pass basis helder uitgelegd met grips, voetwerk, timing en afmaken voor gi en no-gi
Ingangen vanuit open guard
Breek eerst voethaken: schud de enkels los, cirkel je handen om lasso of spider te ontkoppelen, duw knieën richting de mat. In gi pak ik meestal de broekspijp net boven de enkel met de buitenste hand en bij de knielijn met de binnenste hand, voor stuurkracht zonder te tillen. Zonder gi voel je naar de enkelbotjes en de scheen, palms naar beneden, ellebogen ingedraaid. Zodra beide knieën naar één kant wijzen, stap je langs de andere zijde en claim je bovenlichaamcontrole.
Klinkt simpel? Het verschil zit in wat je direct hierna doet: plak je borst aan de schouderlijn, onderhook ver weg, en een kleine stap naar achteren met je buitenste voet om de heuplijn te “sealen”. In gi kun je meteen een kraag- of mouwgrip wisselen om de borst te blokkeren; no-gi vraagt om een head-and-arm of lat-verbinding. Eerlijk gezegd win je de uitwisseling vaak al in die eerste twee seconden na het omsturen.
Toreando pass no-gi tips
Zonder stof werk je op enkels, hielen en scheenbenen. Denk aan korte explosies met directionele wissels: push-pull op de scheen, dan raak-los wisselen naar de andere kant. Het punt is dat je het contact kort houdt; zweet maakt alles glibberig, dus versnellen en verkorten van contactmomenten is key. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat je beter presteert als je handen meer “stuurt” dan “grijpt”.
Zodra de knieën voorbij je middellijn zijn, is de deur open voor bodylock entries. Slide je voorhoofd laag naast de ribben (voor zover ik weet mag dat), sluit je handen achter de rug en rijd naar side control of naar de rug als hij draait. Afmaken: platdrukken via crossface-geraamte, knieën naar de heup gericht, en pas daarna pas je gewicht laten zakken.
Toreando pass tegen De La Riva
Draai de enkel van de hook-voet buitenwaarts met je buitenste hand, stap je vrije voet bewust uit de haak en zet hem licht diagonaal terug. Stuur vervolgens beide knieën dezelfde kant op en switch razendsnel van links naar rechts om zijn heuphoek te breken. Als de hook terugkomt, reset kort, herwin binnenruimte met je knie en ga opnieuw voor hoekbreuk. In gi helpt een stevige grip aan de broek bij de scheen; no-gi is eerder cuppen van de enkel en een stugge arm langs de scheen. Als ik het me goed herinner werkt een kleine heupfake hier verrassend goed.
Varianten en combinaties
- Fake naar links en echte pass naar rechts
- Dubbel naar buiten sturen gevolgd door inside stap
- Gripwissel van broekspijp naar kraag om de borst te blokkeren
Zo’n fake zet je partner op het verkeerde been, echt waar. Combineer het met een korte pause-beat: laten “vallen” van de knieën en dan pas de stap. Na de pass kun je kiezen: klassieke side control met crossface-onderhook, north-south als hij terug framed, of direct knee-on-belly voor punten en druk. In gi is een kraagtrek richting je heup dat is wel handig om de schouderlijn te draaien; no-gi geeft vaak ruimte voor een hoofd-arm controle of een snelle rug-entry. Maar neem het van mij niet aan—probeer het tijdens open mat op zondagochtend en voel welke variant bij jouw ritme past.
Toreando pass basis helder uitgelegd met grips, voetwerk, timing en afmaken voor gi en no-gi
Toreando Pass Fouten Vermijden
- Te dicht met de heupen: zodra je heupen voorbij de knielijn komen, krijg je omklemmen, triangles of zelfs een sneaky omoplata. Houd je heupen achter, lichte hip hinge, borst recht en handen actief om de knieën te sturen.
- Grips bij de enkels i.p.v. knieën: bij de enkels heb je nauwelijks stuurkracht. In gi pak je de broek net boven de knieschijf; in no-gi cuppen je handen achter de scheen, ongeveer ter hoogte van het bovenste kuitdeel. Druk de knieën naar buiten voor controle.
- Rechtdoor lopen in plaats van zijwaarts: rechtdoor eindig je in harde frames. Maak een zijstap in een boog: voorste voet buiten de lijn van de knieën, achterste voet schuift bij. Hoofd iets buiten hun schouderlijn om je pad vrij te houden.
- Geen hoekbreuk: als je niet eerst hoekbreuk forceert, blijven de benen voor je en stokt alles. Trek beide knieën naar één kant met een duidelijke push-pull en stap in de “lege” ruimte richting heup-schouderlijn.
Antwoorden Op Frames En Recoveries
Bij een stevige inside frame op je borst: wissel direct van kant en neem de knieën mee met een korte ruk aan je dichtstbijzijnde grip. Het punt is dat je hun frame laat “missen” door je borstlijn te verplaatsen, terwijl je met de andere hand de buitenste knie wegtrekt. In gi kun je de mouw of broekrand blijven begeleiden; no-gi vraagt een strakke pols- of scheencontrole en kleine cirkels met je voeten. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat een mini-pivot op je voorste voet hier net het verschil maakt. Krijg je een knee shield na je stap, reset dan een halve meter: re-pummel je hand aan de binnenkant van de knie, push bij de knieschijf en pull aan enkel/heel, en herstart je zijwaartse lijn. Eerlijk gezegd scheelt een tempowissel vaak meer dan brute kracht. Als ik het me goed herinner, werkt een snelle switch-back naar de andere kant verrassend vaak tegen actieve hip recoveries.
Valkuilen Tegen Moderne Guards
Bij lasso of spider eerst de verbinding breken, daarna pas versnellen. Cirkel je hand met de duim voorop, duw op de scheen en zet een kleine stap terug om spanning uit de sleeve of hielgrip te halen. In gi kun je twee-tegen-één aan de mouw strippen en direct de knie naar de mat sturen; no-gi is meer pummelen en “peelen” van de hiel/voet. Ga niet halve bak toreando met de lasso nog om je biceps, dat eindigt zelden goed. Tegen reverse De La Riva blokkeer je de heup met je hand of knie, draai je buitenlangs en “stapel” je zijn scheen diagonaal naar binnen. Reageert hij met een diepe invert, sprawl kort, hand aan de heup, en herstart je hoek—maar dat is weer een ander verhaal.
FAQ Werkt De Toreando Pass Tegen Langere Tegenstanders
Ja, echt waar. Breek de hoek sneller en houd je heupen achter alsof er een lijn op de mat ligt die je niet mag oversteken. Gebruik langere zijwaartse lijnen (V-patronen in je footwork) en switch eerder van links naar rechts om hun reach te neutraliseren. Bang dat je wordt “uitgezwaaid”? Verplaats je hoofd buiten hun borstlijn en plak je elleboog kort tegen hun dij terwijl je de knieën blijft trekken. In gi is een grip dichter bij de knieën dat is wel handig; no-gi vraagt kortere contactmomenten en sneller loslaten-herpakken. Voor zover ik weet is een lage stance met kleine shuffles effectiever dan grote sprongen. Zodra je voorbij de knieën bent, ga je meteen naar schouderdruk en far-side underhook—details die we zo gaan uitwerken.
Toreando pass basis helder uitgelegd met grips, voetwerk, timing en afmaken voor gi en no-gi
Toreando pass drills en oefeningen
Voor je toreando pass echt gaat leven, moet je lichaam het ritme snappen: grips aan, voeten dansen, tempo wisselen. Het punt is: je stuurt de knieën in beweging en snijdt ernaast, niet erdoor. In gi pak je vaak stof bij de knieschijf of de buitenkant van de broekspijp, in no-gi cuppen je handen de buitenkant van de knie en scheen. Kleine split-steps, korte schokjes met push-pull, en je heupen blijven achter de knielijn; als ik het me goed herinner is 45 graden buitenlangs meestal genoeg.
- Side-to-side drill: 2 minuten non-stop hoek wisselen met gecontroleerde push-pull
- Grip break into pass: eerst haken en lasso los, dan direct toreando
- No-gi enkeldrill: korte contactmomenten met snelle voeten
Waarom werkt die side-to-side drill zo goed? Je dwingt de guard-speler om telkens een nieuwe lijn te bouwen terwijl jij het stuur houdt. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat de sleutel is om nooit langer dan een tel stil te staan: tik-knie, stap-zijwaarts, wissel. In no-gi is frictie minimaal, dus raak-kort en verplaats direct; in gi kun je net iets langer trekken aan de broekspijp voordat je snijdt. Adem mee met de push en laat bij de pull licht los, zoiets als golfslag. Klinkt logisch, toch?
Toreando pass afmaken naar side control
Nadat je langs de knieën stapt, plaats je schouderdruk op de borst, zoek een far-side underhook en blokkeer de heup met je knie. Alternatieve eindposities: north-south of Kesa Gatame als de tegenstander wegrolt.
Eerlijk gezegd is het afmaken vaak waar de meeste meters worden gemaakt. Stap niet te breed door: je voorste knie knielt naast de heup, je achterste voet staat actief om te corrigeren. In gi kun je een kraag of rugpand meepakken met je near-side hand terwijl de far-side underhook diep graaft; in no-gi pak je liever aan de heupkam of onder de oksel. Als de ander een laatste frame plaatst, val dan met je borst over de onderarm en draai je navel iets richting hoofd om die arm te verzwaren. Rolt hij door, volg meteen naar north-south en laat je hoofd de heuplijn afsluiten, maar dat is weer een ander verhaal.
Controledetails die verschil maken
Dit zijn de kleine ankers die de toreando pass laten kleven, dat is wel handig.
- Hoofd laag naast de kaak voor stabiliteit
- Knie tegen heup om hip escape te stoppen
- Hand onder het schouderblad voor 100-kilo druk
Die hoofdplaatsing voelt misschien laag, maar het maakt je basis compact en lastig om terug te duwen. Je knie tegen de heup is je gordel: één vuist ruimte is al genoeg voor een escape. En de hand onder het schouderblad? Dat tilt de ribben net op en laat je borst als een gewicht vallen. Zo simpel is het.
Checklist voor sparren
- Grips bij de knieën
- Heupen achter de knielijn
- Hoek breken, zijwaarts lopen
- Switch tempo bij weerstand
- Directe underhook en hoofdplaatsing
In ons geval helpt het om hardop cues te herhalen: hoek-breek, stap-buiten, druk-vast. Voor zover ik weet werken korte reeksen van 30-40 seconden het beste om het tempogevoel te trainen. Maar neem het van mij niet aan: test het in sparren en pas je cadans aan je partner aan.
Wie de basis van de toreando pass goed neerzet, ontdekt dat passen vooral draait om controle over benen, hoek en tempo. Strakke grips, rustig voetwerk en een duidelijke finishkeuze leveren direct resultaat op. Werk de drills, herken de tegenaanvallen en hou je heupen weg. Zo blijft je passing stabiel onder druk. Simpel gezegd, dit is een veilige, effectieve route naar side control.
