Bij het kiezen tussen gi en no-gi draait het niet alleen om kleding. Regels, divisies, leglocks, gripspel en tactiek veranderen mee. Deze gids zet de belangrijkste verschillen op een rij en helpt je kiezen wat past bij jouw doelen.
Bij het kiezen van een toernooi of trainingsfocus is het verschil tussen gi en no-gi divisies groter dan veel mensen denken. Niet alleen de kleding verandert; ook regels, indeling, submissions en het spelbeeld verschuiven. Hieronder vind je een praktische uitleg die zowel beginners als ervaren wedstrijdvechters houvast geeft, met concrete aandachtspunten voor veiligheid, strategie en materiaal.
Gi versus no-gi divisies uitgelegd
Gi en no-gi zijn geen simpele varianten van dezelfde wedstrijd; het zijn verschillende competitievormen met een eigen ritme, andere grijpopbouw en een totaal andere manier van aanvallen en verdedigen. In de gi kun je letterlijk aan iemands kraag, mouw en broek hangen. No-gi voelt lichter, gladder en dwingt je tot clinch, hoofd-armencontrole
Verschil tussen gi en no-gi
Waarom voelt no-gi zo snel? Minder frictie en bijna geen statische grips. In gi kan je het gevecht vertragen, iemand vastzetten met kraag en manchet en vanuit daar methodisch werken. No-gi vraagt om continu verbeteren van hoek, heup en hoofdpositie. Als ik het me goed herinner, merkte ik het het meest in de scrambles: één slip en je bent drie posities verder.
- Gi: frictie en kraag-manchetgrips bepalen tempo en controle
- No-gi: meer slip, nadruk op clinch, underhooks, hoofd-armencontrole
- Doorstroom van posities sneller in no-gi, meer scramble-momenten
In gi kun je controle stapelen: sleeve grip, kraag, dan een pant grip, en je tegenstander “inpakken”. In no-gi werk je met underhooks, bodylocks en wrist control om iemand bij je te houden. Submissions verschuiven mee: kraagchokes en lapel-trucs in gi, meer guillotines, D’arces en aanvallen vanuit front headlock in no-gi.
Beste strategie gi versus no-gi
Eerlijk gezegd is je A-game in gi niet automatisch je A-game in no-gi. In gi kun je een duel rustig “parkeren” in een lapel guard en iemand stukje bij beetje uit balans trekken. No-gi draait om initiatieven stapelen: eerst de clinch winnen, dan direct naar body lock passes of een wrestle-up. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat timing in no-gi net wat strenger wordt afgestraft; te laat is echt te laat.
- Gi: lapel guards, kraagtrek, berimbolo-varianten
- No-gi: wrestle-ups, body lock passes, front headlock naar guillotine/D’arce
- Conditionering en timing verschillen per discipline
Conditionering in no-gi voelt explosiever, met meer korte sprints en scrambles. Gi vraagt meer isometrische kracht door langdurige grips. Dat is wel handig om te weten als je je rondes plant: bijvoorbeeld intervalwerk voor no-gi en grip-specifieke sets voor gi. En ja, ook je cool-down verschilt; onderarmen in gi, nek en heupen in no-gi, maar dat is weer een ander verhaal.
Beginner keuze gi of no-gi
Kies je als beginner direct een kant? Het lijkt me slim om eerst basisvaardigheden in beide vormen te proeven. Je leert in gi precieze frames en controle, en in no-gi ontwikkel je gevoel voor afstand, head position en scramble-instinct. In veel Nederlandse academies is er doordeweeks gi en op vrijdag of zondag no-gi; wisselen helpt je sneller te ontdekken waar je aanleg ligt.
- Adviseer hoe beginners basisvaardigheden opbouwen in beide vormen
- Leg uit hoe academieregels en toernooiplanning keuze beïnvloeden
Check ook de planning van je gym en de toernooien waarop je wil starten; soms staat er net een no-gi event voor de deur en dan is focussen daarop logisch. Voor zover ik weet hebben de meeste clubs duidelijke klassenindelingen en materiaalregels; die bepalen mede je keuze. Straks gaan we in op de verschillen in gi versus no-gi regels, want die sturen je gameplan minstens zo hard.
Gi versus no-gi regels IBJJF
Eerlijk gezegd sturen de regels je hele wedstrijdplan. In gi en no-gi vallen vooral de leglock-regels en een paar gevaarlijke bewegingen op. Dat merk je direct in hoe je instapt, hoe je controle houdt en wanneer je beslist om te finishen of juist te resetten. In de zaal in Nederland zie je vaak dat atleten in no-gi veel vrijer jagen op het been, terwijl in gi het spel wat netter binnen de lijntjes blijft. Voor zover ik weet is dat precies de bedoeling: veiligheid versus ruimte voor geavanceerde technieken.
Heelhooks in no-gi toegestaan
De heel hook is de blikvanger. In no-gi voor gevorderde volwassenen mag het, in gi blijft het taboe. Dat verandert de hele leg entanglement-oorlog, want de dreiging van binnen- en buiten-heel hook dwingt andere reacties en frames af. Als ik het me goed herinner, letten scheidsrechters extra op explosieve rotatie: je mag afmaken, maar wel met controle. Het punt is: als je hier zonder rem traint, krijg je op toernooi vaak een penalty of direct een DQ.
- IBJJF no-gi: heel hooks en knee reaping toegestaan voor volwassenen op brown/black
- Niet toegestaan in gi op elk niveau
Knee Reaping regels no-gi
Knee reaping – je dij over de heuplijn met de voet buiten de heup, waardoor de knie naar binnen rolt – is in no-gi voor gevorderde volwassenen toegestaan. In gi niet. Waarom? Omdat de combinatie van frictie, grips en rotatiekrachten de knie kwetsbaar maakt als iemand niet op tijd tapt. Veiligheid draait om controle: je houdt de heuplijn vast, je stabiliseert voor je draait, en je vermijdt wilde “rip”-bewegingen. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat veel scheidsrechters sneller ingrijpen wanneer de heuplijn verplaatst en de onderrug meedraait, omdat dat vaak voorafgaat aan schadelijke torque.
- Toegestaan voor volwassenen brown/black no-gi
- Veiligheidsredenen: stabiele heup-/knielijn, gecontroleerde rotatie, geen explosieve twists; referees willen duidelijke controle-eisen zien voor een leglock-afmaak
Overige Submissions en strafpunten
Leglocks zijn niet het hele verhaal. Toeholds, kneebars, biceps/calf slicers en wristlocks variëren per band en leeftijd. Voor zover ik weet is de polsklem vanaf blauw vaak toegestaan, terwijl slicers en kneebars pas later open gaan; jeugd heeft weer aparte uitzonderingen. Check altijd je divisie; dat is wel handig. Wat overeind blijft in gi én no-gi:
- Stalling: passief vasthouden zonder progressie levert strafpunten op.
- Out-of-bounds: actie stopt of wordt centraal herstart, soms met dezelfde positie.
- Voordeelpunten (advantages): bijna-scores of bijna-submissions blijven tellen als tie-breaker.
- Verboden ongeacht discipline: slams, small joint manipulation (vingers/tenen), spijkerachtige suplexes, en nekcranks zonder choke-opzet. Over die slams verschillen gyms onderling nog wel eens, maar dat is weer een ander verhaal.
Matchduur en scoring
De puntentelling blijft in grote lijnen hetzelfde, dus je strategische prioriteiten veranderen niet compleet. Takedown of sweep is 2, guard pass 3, en mount of back control 4. In ons geval betekent dat dat je ook in no-gi met leglocks nog steeds eerst controle en stabilisatie moet bewijzen voor je scoort. Matchduur varieert per band en organisatie; juveniles, adults en masters krijgen andere tijden. Check daarom vooraf je bracketing en timetable van het toernooi, zeker als je meerdere divisies pakt. Geloof me, niets zo vervelend als opwarmen voor een 5-minutenpot terwijl je 6 of 7 minuten had moeten plannen.
IBJJF no-gi bandindeling
IBJJF no-gi divisies zijn opgebouwd per bandniveau (wit, blauw, paars, bruin, zwart) net als in de gi. Train je vooral no-gi? Dan registreer je alsnog op het bandniveau dat je coach voor je bevestigt. Zonder belt-verificatie kun je bij IBJJF niet zomaar in “advanced” stappen, ook al heb je een worstelachtergrond. Het punt is: de indeling volgt je rang, niet je stijl.
Qua leeftijdsgroepen heb je Juvenile, Adult en Master (doorlopend in subcategorieën). Voor zover ik weet mag iemand van 30+ ook in Adult inschrijven, maar Masters terug naar Juvenile kan natuurlijk niet. Gewichtsklassen zijn per leeftijd en sekse vastgelegd; kleine verschillen bestaan tussen gi en no-gi, daar kom ik zo op terug.
Praktisch inschrijven klinkt saai, maar het beslist je dag. Een paar dingen die je, als ik het me goed herinner, steeds weer ziet misgaan:
- Academy en band verificatie: check vroeg of je IBJJF-profiel aan je team en band is gekoppeld.
- Bracket-correcties: er is meestal een deadline om van gewicht of divisie te wisselen; zet een reminder.
- Weegmoment: IBJJF weegt direct voor je eerste partij; mis je het gewicht, dan ligt je toernooi eruit. Zo simpel is het.
- Buffer: plan 0,5–1 kg speling in je weeg-gewicht; echt waar, elke rashguard en elke short weegt net anders.
Rashguard Kleur Regels No-gi
In no-gi moet je rashguard duidelijk je bandkleur tonen. IBJJF hanteert zoiets als minimaal 10% van het design in jouw kleur; zwart/wit mag, zolang die bandkleur zichtbaar is. Lange of korte mouw kan allebei. Shorts en/of leggings moeten aan de uniformregels voldoen: geen metalen onderdelen, geen externe zakken, koordjes naar binnen. Draag spats onder je shorts als je daar fijn op beweegt; dat is wel handig tegen matburn. Tip uit ervaring: neem een reserve-rashguard mee in dezelfde kleurstelling. Scheelt stress als er zweet of bloed op komt.
Gewichtsklassen Gi Versus No-gi
Je weegt in uniform: in gi mét gi en band, in no-gi met rashguard en shorts (spats tellen mee). Daardoor kunnen de effectieve marges anders uitpakken. IBJJF publiceert per event de tabellen; die kunnen net iets afwijken tussen gi en no-gi. Twijfel je tussen twee klassen? Kies de veilige optie als je dag van tevoren nog moet reizen of coachen. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat je beter ’s ochtends op dezelfde weegschaal nog een “in uniform”-check doet. Nog een praktische: neem een lichtere short mee voor no-gi; dat scheelt soms precies die paar honderd gram.
Leeftijd En Sekse-indeling
De hoofdgroepen zijn Juvenile, Adult en Master, met aparte brackets voor mannen en vrouwen. Matchduur en wat is toegestaan verschilt per leeftijd en band; dat komt voort uit veiligheid en niveau-opbouw. Kies eerlijk waar je thuishoort: een 32-jarige kan in Masters 1 starten, maar sommige atleten pakken Adult voor meer partijen of een ander spelbeeld, in ons geval afhankelijk van je cardio en doel. Let ook op dat sommige Masters-brackets sneller vol of juist dun bezet zijn; soms loont het om je gewicht of divisie nog te tweaken binnen de deadline, maar neem het van mij niet aan—check de eventpagina.
Deze indeling bepaalt straks ook je gripkeuzes en passinglijnen, want uniform en tegenstanderskill beïnvloeden het hele spel. Maar dat is weer een ander verhaal.
Gripkeuzes en passinglijnen
Gripopties kleuren echt het hele spelbeeld. In no-gi kun je minder vertrouwen op statische vastpakken; wrijving en stof helpen simpelweg niet mee. Daarom zie je dat body lock passing zo dominant is: je sluit de heupen op, plakt je borst aan de ribbenkast en werkt met heupwigs en hoofdpositionering om de knieën te verslaan. Eerlijk gezegd is het minder romantisch dan klassieke torres, maar wel klinisch effectief. In gi daarentegen beslist kraagcontrole vaak de uitkomst. Een stevige cross-collar of een diepe lapel over de rug breekt postuur, opent angles en maakt het leven van de passer zwaar.
Het punt is: in gi draait passing om het managen van mouw- en kraagframes voordat je lijnen opent; in no-gi draait het om inside position, hoofdheup-controle en het neutraliseren van frames met schouderdruk. Als ik het me goed herinner, won ik op het NK een match puur door van double under naar body lock te schakelen toen de rashguards glad werden; dat is wel handig om in je gameplan te hebben.
Guardkeuze per discipline
- Gi: spider, lasso, worm/lapel guards
- No-gi: K guard, shin-to-shin, half guard underhook, seated wrestle-up
In gi loont elke guard die op manchet- en kraagconnecties leunt. Spider zet je heuphoek vast, lasso verankert je tegenstander en de lapelvarianten geven krankzinnig veel controle over posture en richting. Voor zover ik weet is worm guard in Nederland nog steeds een wedstrijd-winnaar bij middelbare gewichten, zeker als je de lapel vroeg losmaakt.
No-gi belooft meer dynamiek: K guard en shin-to-shin voor directe leg entries of sweeps, underhook half om op te staan of rug te nemen, en seated wrestle-ups om in één beweging te scoren. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat veel beginners onderschatten hoe goed een simpele get-up naar single leg werkt, ook bij de Utrecht Open — maar neem het van mij niet aan, test het in sparring.
Standing Game en takedowns
- No-gi: handfighting, snatch single, ankle pick, arm drag naar rug
- Gi: kumi kata, seoi nage, tai otoshi, foot sweeps
No-gi start met handfighting: pummelen voor binnenarmen, hoofdpositie winnen, en dan explosief naar een snatch single of ankle pick. Een goede arm drag naar de rug is in onze scene bijna standaard, zeker als de mat wat druk is en je geen ruimte hebt voor grote entries. In gi komt het judo-erfgoed los: stabiele kumi kata, ritmebrekende foot sweeps, en klassieke seoi nage of tai otoshi als de posture breekt. Op een koude doordeweekse avondtraining merk je het meteen: wie de eerste grip wint, dicteert de uitwisseling.
Leglock Ecosysteem
- No-gi: ashi garami families, outside/inside heel hook dreiging
- Gi: leglocks beperkter; focus op upper body submissions en lagere reaping-risico’s
In no-gi bepaalt het ashi garami-landschap het tempo. De constante dreiging van inside en outside heel hooks dwingt passers laag te blijven en frames te respecteren, wat body locks nog aantrekkelijker maakt. Gi snijdt veel daarvan weg: frictie, pantser van de broek en regels zorgen dat je vaker eindigt bij armbar, triangle, bow-and-arrow en kraagchokes. Sommige organisaties laten bepaalde leglocks toe, andere niet; check dat even, want het beïnvloedt je hele game, echt waar. Gi versus no-gi divisies uitgelegd wordt pas compleet als je snapt hoe deze dreigingen je keuzes sturen — maar dat is weer een ander verhaal.
Praktische route naar je eerste of volgende toernooi
Je keuze tussen gi en no-gi divisies draait minder om “wat is beter” en meer om “wat past bij jouw doelen, tijd en game”. Het punt is: als je weet wat je wilt voelen op de mat—controle of vaart, frictie of flow—maak je sneller een duidelijke keuze. Eerlijk gezegd zie ik in de Nederlandse toernooihallen vaak dat twijfel vooral komt door gebrek aan planning, niet door gebrek aan talent. Dus: kies een profiel, plan een blok, en commit. Klinkt simpel, maar het werkt, echt waar.
- Beginner: Start in de gi als je structuur wilt. Je leert frames, posture en basale escapes met meer remmingen. No-gi kan erbij voor bewegingsgevoel, maar houd het rustig.
- Hobbyist: Kies de divisie die past bij je weekritme. Train je 2x? Dan is gi vaak consistenter. Als je meer open mats pakt, no-gi voelt soms dynamischer en korter qua wedstrijden.
- Puntensprokkelaar: Gi leent zich voor positie-naar-punten tempo en management van voordeelpunten. No-gi kan natuurlijk ook, maar fouten worden sneller afgestraft.
- Submission hunter: No-gi geeft meer ruimte voor snelle finishes, zeker met leg entanglements. In de gi kun je jagen via kraag en rug, al is dat weer een ander verhaal.
- MMA-cross-trainer: No-gi sluit beter aan op clinch, head position en scrambles. Werk wel aan cage-invloeden buiten de mat, als ik het me goed herinner verschilt dat gevoel best veel.
Trainingsblok en periodisering
Plan een blok van 6–8 weken waarin je rond je wedstrijddag piekt en spar-intensiteit opbouwt. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat een korte deload in week -1 voor de meesten werkt.
- Voor no-gi: scramble-weerbaarheid, explosieve entries, leglock defensie
- Voor gi: gripfights, kraagsequensen, guard retention met lapels
Dat is wel handig: test elke week je toernooiroutines in wedstrijdrondes (scorebord aan, coach roept tijd). Kleine details maken verschil, zoiets als stand-ups in de laatste minuut of juist resetten naar half guard.
Materiaalcheck en voorbereiding
- Uniformkeuring: Gi maat/conditie en band (scheuren = afkeuring). No-gi: rashguard (kleur/ontwerp volgens toernooiregels) en shorts zonder pockets of ritsen.
- Gewichtmanagement: Reken op weegmoment in uniform. Bij veel toernooien is dat direct voor je eerste partij; plan je marge met natte gi of strakke rashguard.
FAQ Snelle antwoorden
- Wat is het grootste verschil voor beginners? In de gi voelt alles trager en overzichtelijker; no-gi is gladder en vraagt meer atletiek en head-hands control.
- Welke regels veranderen het meest? No-gi kent vaak meer vrijheid in beenaanvallen en sneller stallen-calls; gi heeft meestal striktere grip- en uniformregels.
- Zijn heelhooks veilig op brown en black no-gi? Onder grote bonden wel toegestaan, mits controle en tapping-cultuur. Veilig? Met goede training en verstandige partners: ja.
- Hoe kies ik als mijn doel MMA is? Ga primair no-gi, bouw wrestling-timing in, en train defensieve stand-ups. Gi kan je techniek verfijnen, maar prioriteit ligt no-gi.
- Welke guard werkt beter in no-gi bij zwakkere grips? K guard, shin-to-shin en seated wrestle-up varianten. Het lijkt me slim om je underhook half guard ook te cultiveren.
Wie slim plant, kiest niet alleen een pak of rashguard, maar een aanpak. Ken de regels, check je divisie, train naar de eisen van de discipline en zet je materiaal op orde. Of je nu punten wint met controle of submissions jaagt in no-gi, duidelijke keuzes leveren betere resultaten op. Simpel gezegd.
