Veel BJJ-beoefenaars onderschatten hoe krachtig de De La Riva guard wordt zodra de basis klopt. Deze gids geeft heldere principes, duidelijke grips en veilige ingangen om meteen efficiënter te spelen. Geen franje, gewoon wat werkt op de mat.
Veel BJJ-beoefenaars beseffen niet hoe snel de De La Riva guard controle geeft zodra je de basis begrijpt. Het draait om hoek, beenlijn en de juiste grips, niet om lenigheidstrucs. In deze gids vind je concrete principes, veilige ingangen en basissweeps die direct toepasbaar zijn in sparren. Rustig opgebouwd, logisch uitgelegd en bruikbaar voor zowel beginners als gevorderde guard-spelers. Dat is de realiteit.
De La Riva Guard Basisprincipes Voor Controle En Balans
De kern van de De La Riva guard is een buitenste hook om het leidende been van je tegenstander, gekoppeld aan heuprotatie en gerichte trekkracht via je grips. Je DLR-hook stuurt richting; je vrije voet beheert afstand via de heup of het dijbeen. Het doel is zijn balans breken langs diagonale lijnen, niet recht naar achter. Eerlijk gezegd merk je het meteen op de mat: zonder hoek voelt alles stroef, met de juiste hoek zakt zijn basis in.
Waarom diagonaal? Omdat je de lijn zoekt waar zijn heup en knie niet tegelijk kunnen reageren. Als ik het me goed herinner van de laatste open mat, voelde ik bij een stevige diagonale trek hoe zelfs een zwaardere passer een halve stap te laat was. Voor zover ik weet werkt dit in gi en no-gi precies hetzelfde, alleen verschuift je focus van textiel naar timing en beenlijn.
Hoe De De La Riva Hook Druk En Richting Stuurt
- Activeer je tenen achter de knieplooi en flare je knie naar buiten om zijn knie naar binnen te sturen.
- Draai je heupen naar de buitenkant zodat je bovenbeen de shinlijn van zijn standbeen controleert.
- Koppel de hook met trekken aan mouw of broekspijp om kuzushi te creëren.
Dat trio – tenen actief, heup naar buiten, gecontroleerde trek – geeft je de eerste breuk in zijn structuur. Je voelt letterlijk zijn standbeen “zweven” voor een fractie. In no-gi vervang je die mouw- of broekgrip door pols/enkellijn en frame je met je vrije hand aan de schouder of biceps, maar de richting van de druk blijft gelijk. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat veel mensen te veel aan de voet trekken en te weinig met het bovenbeen sturen; de hook werkt juist als een roer, niet als een hijskraan.
Simpel gezegd: eerst hoek, dan aanval.
Beenlijn En Heuphoek In De La Riva Guard Uitgelegd
Houd je onderrug licht rond, heup opzij weg van zijn gewicht en je knieën naar buiten. Zo klem je zijn knie tussen jouw dij en voet en vertraag je knee cut-passen. Je vrije voet gaat of op de heup voor afstand, of op het dijbeen om de step-in af te remmen. Het punt is dat je zijn standbeen in een rails zet: hij mag vooruit of achteruit, maar niet vrij roteren. En zodra rotatie verdwijnt, wordt off-balancing eenvoudig.
In training in Utrecht doen we vaak een simpele check: als je partner met de knie naar buiten kan wijzen, mis je ofwel heuphoek of kniedruk. Corrigeer door je heup nog 10 graden buiten te kantelen en je tenen actiever te maken. Zoiets voelt klein, maar de passer moet ineens zijn gewicht verplaatsen en dat geeft je het raammoment voor een sweep of back take. Maar neem het van mij niet aan; test het tijdens light rounds, dan zie je het verschil.
We gaan zo in op grips en voetplaatsing die de controle vastzetten. Hier wilde ik vooral de de la riva guard basics neerzetten: richting via de hook, afstand via de vrije voet, en constante heuphoek om zijn balans diagonaal te blijven breken. De details in je handen maken het af, maar dat is weer een ander verhaal – in het volgende hoofdstuk.
Belangrijkste Grips In De De La Riva Guard Voor Beginners
Gripkeuze bepaalt of je tegenstander stilvalt of vrij doorstapt. Begin met twee betrouwbare combinaties in de gi:
- Mouw en kraag: kruis-kraag voor trekkracht naar beneden, mouw om zijn schouder te blokkeren.
- Broekspijp en enkel: controle over het standbeen, ideaal voor enkelsweeps.
Kraag En Mouw Combinatie In De De La Riva
Kruis je hand naar de kraag en pak met vier vingers in de kraag, handpalm omlaag. Trek diagonaal naar je heup, alsof je zijn jas onder de oksel wil vouwen. Aan de mouw kies ik meestal een pistol grip net boven de pols, elleboog dicht bij mijn ribben. Dat dempt zijn schop- of pummel-reactie richting jouw hookzijde. Zet je vrije voet op de heup met de hak iets uitgedraaid; klein detail, maar het houdt je knieën naar buiten en zijn heuplijn stil. Het punt is: bovenlichaam omlaag via de kraag, schouder geblokkeerd via de mouw, en jij bewaart je hoek.
Waarom voelt hij zo vast met deze set-up? Omdat de kraaggrip zijn romp laat zakken, waardoor zijn passen korter worden. Je DLR-hook hoeft dan minder te “werken” om richting te sturen. Eerlijk gezegd is het hier vaak de micro-aanpassing die scoort: schuif je heup vijf centimeter naar buiten en trek de kraag een fractie dieper. Je ziet direct ruimte ontstaan voor een hoekwissel of een back exposure — maar neem het van mij niet aan, test het in positiesparren. No-gi? Voor zover ik weet vult een collar tie met polscontrole de rol prima: hoofd naar je toe trekken in plaats van kraag, zelfde idee van postuur breken.
Pants En Enkelcontrole In De De La Riva
Grijp diep aan de broekspijp bij de zoom, vingers als een haak om de binnenkant. De andere hand cupt de enkel óf pinnt het scheenbeen net boven de enkel. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat de enkel-cup beter werkt tegen tegenstanders die lichtvoetig switchen; de scheen-pin is fijn tegen zware stand. Je DLR-hook trekt het standbeen naar je toe terwijl je andere voet duwt op de heup of op het buitenste dijbeen, met je tenen actief. Dat brengt zijn gewicht stiekem op het verkeerde been, precies waar je hem wil voor een tripod of een ankel pick. Dat is wel handig als je snel wilt scoren zonder veel risico.
Als ik het me goed herinner leerde ik ooit een simpele volgorde uit deze grip: eerst de enkel liften alsof je de hiel wil lezen, dan de broekspijp naar je borst ritsen. Combineer dat met een korte heupschuif naar buiten en je voelt hem “licht” worden. In ons geval is timing belangrijker dan kracht; één seconde te laat en hij post met de vrije hand. Nu al denken aan de doorstap na de sweep is slim, maar dat komt zo in de volgende sectie.
Veilige ingangen? Ik start graag met een inside step naar DLR vanuit open guard: eerst mouw of enkel vast, dan pas de hook leggen. Vanuit shin-to-shin rol je net zo goed in, mits je direct of de kraag pakt of de enkel pint om het standbeen te claimen. Kleine gewoonte: hou je hoofd laag aan de buitenkant van zijn knie, zo geef je minder ruimte voor crossface en knee cut-counters. Zo simpel is het, echt waar, al is het finetunen van die grips een eeuwig project.
Eenvoudige De La Riva Guard Sweeps Die Direct Scoren
Als je vanuit De La Riva snel wilt scoren zonder je nek uit te steken, kies dan voor lage-risico opties die je timing scherpen. Het punt is: je gebruikt de DLR-hook om de richting te dicteren en jaagt pas op de sweep als zijn gewicht al verkeerd staat. Of hij nu staat of knielt, dezelfde principes gelden: ankeren, trekken, wegschoppen, en direct omhoog komen. Eerlijk gezegd zijn dit de acties die in de trainingen in Nederland keer op keer het verschil maken, zelfs bij taaie passer-types.
- Tripod sweep: mouw of kraag trekken, standbeen wegschoppen, andere voet achter de hiel. Volg door met een technische opstap.
- Enkelpick: controleer kraag of mouw, grijp de enkel en trek diagonaal terwijl je DLR-hook rolt naar buiten.
We hebben het eerder over gripkeuze gehad; nu draait het om richting en tempo. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat de meeste counters ontstaan wanneer je te laat omhoog komt, niet omdat de sweep “niet werkt”.
Tripod En Ankersweep Vanuit De De La Riva
Bij de tripod maak je een driepuntssysteem: je DLR-hook, je voet die duwt op heup of knie, en je hand aan de enkel. Je breekt de balans naar voren-diagonaal, zodat zijn romp over het standbeen zakt. Dan “ankeren” we: je vrije voet haakt achter zijn hiel als een haakpunt, terwijl de DLR-voet het kniegewricht wegduwt. Dat voelt als de bekende anchorsweep (soms sickle genoemd) die in één lijn doorrolt. In de gi is mouw-kraag controle fijn; in no-gi vervang je dat door pols- en hielcontrole of een hoofdpositie tegen zijn heup. Als hij knielt, verleg je je duwvoet iets lager op het scheenbeen en trek je extra aan de enkel om zijn knie te laten instorten. Laat hem zitten en kom meteen omhoog, geen pauze, anders herstelt hij zijn base.
Als ik het me goed herinner is de valkuil hier over-rotatie: je gooit hem voorbij je en verliest de enkel. Hou je borst naar de enkel gericht en laat je DLR-voet pas los als je al halverwege de technical stand-up bent. In no-gi drukt mijn hoofd vaak tegen zijn heup om de backstep te dwingen te laat te komen. Dat is wel handig tegen snelle passers die graag leg drags jagen.
Technische Opstoot En Enkelpick Uit De De La Riva
Nadat je zijn balans breekt, kom omhoog met een gecontroleerde technical stand-up terwijl je de enkel blijft vasthouden. Hou je hoofd dicht bij zijn heup om counters te dempen en parkeer je knie eerst naast zijn standbeen. Vanuit daar stabiliseer je in half guard of stap je direct door naar side control als hij blijft zitten. Reageert hij door zijn voet weg te trekken of rechtop te komen? Switch naar de enkelpick: trek diagonaal aan de enkel, je DLR-hook rolt naar buiten om zijn knie te openen, en je duwvoet zet nog één keer druk richting het achterste kwadrant. In de gi kun je de kraag licht naar beneden trekken om zijn hoofd boven zijn tenen te krijgen; in no-gi volstaat polscontrole of een cupped heel. Waarom forceren als je gratis punten kunt pakken?
Voor zover ik weet werkt dit ook mooi als brug naar single leg X, maar dat is weer een ander verhaal. In de volgende stap kijken we hoe je deze situaties nog makkelijker bereikt met strakke instappen vanuit open guard, zodat je niet hoeft te vechten om elke millimeter ruimte.
Ingangen Naar De De La Riva Guard Vanuit Open Guard
Als je vanuit open guard naar de De La Riva guard wil instappen, begin je met het vertragen van zijn heupen. Zonder heupcontrole blijft je DLR-hook een los flosje. Het punt is: rem de motor, dan pas werk je aan je hoek en hooks. Waarom werkt dit zo goed? Omdat je de richting van zijn standbeen stuurt en zijn heupgordel blokkeert, nog vóór hij je kan leg-draggen of knee cutten.
- Shin-to-shin in: blokkeer het standbeen met je scheen, pak mouw of kraag en draai buitenom naar de DLR-hook.
- Heupvoet eerst: plaats je voet op de heup, draai buitenom en pummel direct de DLR-hook achter zijn knie.
In gi voelt een stevige mouwgrip met een kraaggrip heel stabiel; no-gi vraagt vaker om een two-on-one pols of een enkelschep in combinatie met een hoofd- of bicep-tie. Eerlijk gezegd is het verschil minder groot dan het lijkt: de principes blijven hetzelfde, alleen de handvatten veranderen. Voor zover ik weet is het belangrijkste dat je eerst een ankergrip vastlegt en pas daarna je hook verdiept.
Shin-to-shin Naar De De La Riva Instap
Met shin-to-shin til je zijn knie subtiel op en kantel je zijn balans naar buiten. Ik plaats mijn scheen kruislings op zijn standbeen, hak actief tegen zijn scheen, en trek aan mouw/kraag (no-gi: twee handen aan de pols of een nekhand). Als ik het me goed herinner leerde ik dit eerst als een kleine rocker: mini-schommelen tot hij een stap of post moet maken. Op dat moment stap ik mijn buitenste been door en haak de DLR-hook achter zijn knieplooi, tenen geflext om de hamstring. Mijn vrije voet gaat terug op de heup om afstand te beheren; dat is wel handig tegen mensen die direct naar een leg drag grijpen. Hoek maak ik door mijn heup naar buiten te schuiven en over mijn eigen schouderlijn te kijken, zodat zijn knie tussen mijn dijen gevangen zit. In no-gi houd ik mijn elleboog dicht bij mijn knie om de connectie te beschermen; breekt hij de grip, dan blijft de structuur nog staan.
Overgang Naar Single Leg X Vanuit De De La Riva
Wanneer hij zijn knie naar buiten wringt om je DLR te ontkoppelen, is single leg X bijna vanzelfsprekend. Ik draai onder zijn been, plaats mijn binnenste voet hoog bij de heupplooi en kruis mijn enkels onder zijn kuit, hielen naar mijn bil. In gi pak ik de broekspijp net boven de hak; no-gi geef ik een stevige Achilles-cup met de duimlijn omhoog. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat de sleutel hier de heupdruk omhoog is, niet trekken met de armen. Zo creëer je een stabiele basis om op te staan of te verplaatsen, zonder wild te gaan jagen op lage-percentage entries. Hoofd blijft dicht bij zijn scheen zodat je geen directe crossface cadeau geeft. En als hij springt naar een backstep: knieën klemmen, heuplijn volgen en weer terug naar DLR of naar X-guard, maar dat is weer een ander verhaal.
Eigenlijk is het simpel: eerst heupen stoppen, dan pas draaien. Doe je dat consequent, dan voelt de De La Riva guard meteen betrouwbaarder, echt waar.
Veelgemaakte Fouten In De De La Riva Guard Voor Witte Banden
De meeste problemen komen van afstand en hoek. Ik zie het elke week bij beginners, en eerlijk gezegd nog weleens bij onszelf als we gehaast rollen. Drie veelvoorkomende missers en snelle fixes die je DLR meteen stabieler maken:
- Slappe hook: activeer je voet en flare je knie. Zonder spanning verliest de hook richting en controle.
- Geen heuphoek: schuif je heup naar buiten en kijk over je eigen schouderlijn om de knie in te klemmen.
- Late grips: bevestig eerst mouw of enkel, dán pas je hook verdiepen.
Het punt is: je DLR staat of valt met frame + hoek. Als die twee kloppen, voelt je tegenstander direct de off-balance.
Kniepositie En Afstandsfouten In De De La Riva
Houd je knieën breed en je scheen actief tegen zijn dij. Dat “actief” betekent dat je scheen duwt én stuurt; als ik het me goed herinner noemde mijn coach het een “stuurpedaal”. Als hij dicht op je heupen komt, duw met je vrije voet terug op de heup en herstel de hoek. Zo voorkom je headquarters en knee cuts. In gi kun je dit combineren met een stevige broekspijp-grip bij de buitenste knie om zijn lijn te blokkeren.
Voor no-gi werkt hetzelfde principe, maar zonder lapels: pak enkelcontrole of een 2-on-1 aan de pols en trek zijn gewicht net genoeg naar voren om ruimte te maken voor je heupschuif. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat veel witte banden te voorzichtig zijn met heupmobility; schuif gerust 10-15 cm buiten de lijn. Dat voelt in het begin raar, maar je DLR-hook grijpt dieper en je knie kan nu echt klemmen.
Gripfouten En Counters Voorkomen
Verlies je mouwgrip niet bij het opkomen. Wissel naar kraag of broekspijp zodat je zijn posture laag houdt. Breekt hij je grips, reset meteen met een heupvoet of ga terug naar closed guard. De feiten spreken voor zich.
In no-gi betekent “grip” vaak pols + triceps of een collar tie die je naar beneden trekt. Dat is wel handig wanneer iemand hard probeert te stap-passen: je trekt de kop omlaag, je heupvoet duwt, en je DLR-hook blijft scherp. Laat je niet verleiden tot alleen maar knijpen met je tenen; de kracht komt uit je kniehoek en heup, niet uit je voetboog.
Nog een klassieker: te lang blijven liggen met je rug plat. Klein detail, groot effect. Rol een tikkie op je zij richting de hook-voet, zodat je schouderlijn meedraait en je buitenste hand vrij blijft voor gripwissels. In ons geval werkt een simpele mini-knee-pull aan zijn standbeen al om hem te wiegen voor een off-balance, maar neem het van mij niet aan—test het in de volgende spar. Als hij dan nog door je guard heen dendert, lag het waarschijnlijk aan timing, maar dat is weer een ander verhaal.
Wie de De La Riva guard beheerst vanuit solide basisprincipes, krijgt directe controle en simpele punten via veilige sweeps. Het draait om actieve hook, juiste heuphoek en tijdige grips. Bouw rustig op, pak de balans, kom omhoog en stabiliseer de positie. Met deze aanpak wordt je guard niet alleen lastig te passeren, maar ook voorspelbaar effectief. Simpel gezegd.
